2 तासांपूर्वी
- कॉपी लिंक
महाराष्ट्र आणि झारखंडमध्ये निवडणुका आहेत. वेळ झपाट्याने जात आहे. कधीकधी गॅलेक्सीवर पाय ठेवतो. कधी पर्वत ओलांडताना. कधी ब्रह्मांड ओलांडून…!
झारखंडमधील प्रकरण महाराष्ट्राइतके गुंतागुंतीचे नाही. शिवसेना खरी कोणती हे महाराष्ट्रातील अनेकांना समजलेले नाही? शेवटी खरी राष्ट्रवादी तुमची कोणती ?
प्रत्येकाचे तुकडे झाले आहेत. शोधत राहाल अशा शैलीत. कुठे जावे? कोणाला आपले म्हणावे हे समजत नाहीये.
महाराष्ट्रातील महायुतीने जाहीरनाम्यात 10 हमीभावांचा समावेश केला आहे.
दरम्यान, लोकसभा निवडणुकीत आपली मूक उपस्थिती नोंदवणाऱ्या जरांगे पाटील यांनी पुन्हा एकदा आपले गनिमी कावा धोरण स्वीकारले आहे. मराठा आंदोलनातून जन्म घेतलेल्या जरांगे यांनी यापूर्वी स्वबळावर उमेदवार उभे करून निवडणूक लढविणार असल्याचे सांगितले होते. मग मागे फिरले. आता ते म्हणत आहेत – लढणार नाही, पाडणार.
मराठा प्राबल्य असलेल्या जागांवर ते कोणाचे नुकसान करणार आहेत, याचे संकेत स्पष्ट! गेल्या लोकसभा निवडणुकीत त्यांनी थेट भाजपला धक्का दिला होता. यावेळी त्यांची दुखापत कुठे असेल आणि किती मजबूत असेल हे सांगता येत नाही.
तसे, तेव्हापासून गोदावरीत बरेच पाणी वाहून गेले आणि भाजपला जरांगेत कपात सापडली. लाडकी बहीण म्हणून. महाराष्ट्रातील मुलगी बहिण. झारखंडमध्ये दीदी विरुद्ध जेएमएमच्या मैय्या.
मात्र, उमेदवारी अर्ज मागे घेण्याची तारीख उलटून गेली असून जरांगे व्यतिरिक्त अनेकजण निवडणूक जिंकण्यासाठी आणि हरवण्यासाठी रिंगणात उतरले आहेत. निवडणुकीच्या भाषेत त्यांना बंडखोर म्हणतात. हे बंडखोर निवडणुका जिंकतात आणि हरवतात. तेही उभे राहतात.
झारखंडमधील भारत ब्लॉकमध्ये समाविष्ट असलेल्या काँग्रेस-जेएमएमने 7 हमीभाव जाहीर केले.
मतांचे विभाजन करणे किंवा कट करणे हे त्यांचे मुख्य काम आहे. निवडणुकीची तारीख जसजशी जवळ येत आहे, तसतशी नेतेमंडळी जल्लोष करत आहेत. लोहाराच्या भट्टीत जशी आग पेटते! जणू कुंभारांची आग पेटू लागते!
घोषणा जोरात वाजू लागल्या आहेत. ढोल-ताशांवर घोषणा दिल्या जात आहेत. हा लढा थांबणार नाही. ज्यांच्या शब्दांना धारदार धार लावायची ते खंजीर आता मतदारांसमोर लोटांगण घालू लागले आहेत.
कोणीही कोणापेक्षा कमी नाही. कोणाला कोणाची भीती नाही. प्रत्येकाला सत्ता हवी असते. प्रत्येकाला खुर्ची हवी असते. कोणाला मिळणार आणि कोणाला नाही हे सामान्य माणसाने ठरवायचे आहे.
मतदारांनी ठरवायचे आहे. मात्र मतदार गप्प आहेत. कायमपासून. स्वतःच्या उशीशी बसून स्वतःला गाढ झोपलेले पाहणे ही त्यांची सवय आहे. ते काहीच बोलत नाही. जणू त्याचं तोंड बंद तळघर!
खुंटीला लटकवून रात्रीचे सोनेरी दिवस हॅन्गरला लटकवून घालवण्याची त्यांना आवड आहे. तो आपल्या नशिबात स्वतःच्या हातांनी अंधार लिहितो. त्याला तोंड उघडता येते की नाही हे निवडणुकीच्या निकालाच्या दिवशी कळेल. तो काही बोलू शकतो का?
बोलता बोलता मला आठवले – निवडणुकीच्या निकालापूर्वी काय सांगितले जाते – म्हणजे एक्झिट पोल. त्याच्या विश्वासार्हतेला आग लागली आहे. आता सामान्य माणूसही या एक्झिट पोलला फसवणूक मानू लागला आहे. लोकसभा निवडणुकीत ते तोंडघशी पडले होते आणि हरियाणाच्या निवडणुकीच्या वेळी त्यांना पुरण्यासाठी जमीनही सापडली नाही! महाराष्ट्र आणि झारखंडमध्ये त्यांचे काय होणार हे येणारा काळच सांगेल.
